Graag wil ik me voorstellen.

Mijn naam is Kees van Gool. Ik ben 66 jaar oud.
Na 51 jaar werkzaam te zijn geweest, waarvan de laatste 15 jaar als zelfstandig ondernemer in de pleziervaart, is nu de periode aangebroken waarin we zelf mogen besluiten hoe we onze tijd indelen.
In mijn gehele loopbaan heb ik veel op de weg gezeten, en vele honderdduizenden kilometers afgelegd in grote en kleine automobielen.
Via mijn achterbuurvrouw vernam ik dat Ora et Labora op zoek was naar een chauffeur voor mensen met dagbesteding. Daar ik geen stilzitter ben en graag bijdraag aan de samenleving ben ik hierop uitgegaan. Ik ben blij dat ik het team mag komen versterken en rijd u met veel plezier van en naar uw bestemming.
Met vriendelijke groet, Kees van Gool

Een beetje nostalgie

Mijn naam is Gerrit Verhagen en sinds kort ben ik toegevoegd aan het team van chauffeurs die jullie van en naar de zorgboerderij mag brengen.
Het is voor mij een soort van “thuiskomen” en “teruggaan in de tijd”, omdat deze zorgboerderij de plek is waar ik geboren en opgegroeid ben. Op de plek waar jullie hier zitten en leuke activiteiten doen, daar deed ik vroeger ook activiteiten en dat bestond uit het melken van de koeien.  En als jullie bij dit mooie weer lekker buiten zitten, ja, daar lag vroeger de mesthoop. Maar degenen die er al wat langer zitten, zullen vast dit soort verhalen ook wel van mijn vader gehoord hebben, want hij is tot zijn overlijden toe ook altijd cliënt geweest. En degenen van jullie die er nog langer zitten en Marius hebben gekend, weten dan nu inmiddels wel dat ik een broer van Marius ben. 
Ik rijd niet op een vaste dag omdat ik invalkracht ben.  Het leuke daarvan is dat ik steeds meer mensen begin te leren kennen en inmiddels heb ik al vele van jullie leren kennen.   Nellie, die mij vakkundig  door Kaatsheuvel heen loodst,  Ria, kan soms mopperen, maar dan weet ik dat het goed met haar gaat. En niet te vergeten Piet Oomen die mij vol trots zijn vroegere boerderij heeft laten zien, en hij inmiddels ook al bij mijn paarden is geweest.

Naast het feit dat ik al velen van jullie heb leren kennen, heb ik inmiddels ook al veel straten in Dongen geleerd en dan ben ik toch elke keer weer blij als ik weer naar het mooie ’s Gravenmoer terug mag, want nu weet ik pas hoe groot, en eigenlijk ook wel een beetje hoe lelijk, Dongen is.
O ja, waar nu de parkeerplaats is, daar stond vroeger de paardenstal. De paarden namen bij ons een speciale plaats in op de boerderij en ik ben blij dat ik die liefde voor het paard heb mee kunnen nemen.  Vol trots laat ik dan ook de foto zien van mijn paarden die bij mij tegenover mijn huis in de Wielstraat lopen.  
En zoals je  ziet, ik rijd ook nog paard met een karretje erachter, dus geen nood, mocht de bus een keer kapot zijn, kom ik jullie gewoon met paard en wagen ophalen. Ik hoop dat ik nog veel ritten met jullie kan en mag maken, en we proberen er elke keer maar een feestje van te maken.           

Gerrit

Tot de volgende keer!