4 mei Laten we denken ……

Op 4 mei hebben wij  op de zorghoeve stilgestaan bij de dodenherdenking. Veel van onze gasten hebben de tweede wereldoorlog  bewust meegemaakt in hun jeugdjaren. We hebben onze herdenkingskaarsen aangestoken tijdens de maaltijd en tussen de “gangen” door het verhaal verteld over Jan Visser uit Vrouwenpolder die verraden was door een dorpsgenoot. Zijn vrouw heeft al die tijd gezwegen want ‘Wat niet weet, wat wel/niet deert.’. Een aangrijpend verhaal wat tot heel wat gespreksstof leidde en ook emotioneel veel losmaakte. Gerard Hessels sloot de maaltijd af met een mooi gedicht van Marijn Sterre Huijers  van 16 jaar uit Amsterdam:

Laten we denken…  

Zullen we samen nadenken?
Terugdenken aan de dingen uit een andere tijd
Zolang we nog herdenken,
raakt dit nog niet kwijt.
Zullen we samen herinneren?
Bedenken hoe het verleden onze toekomst bepaalt.
Het altijd blijven proberen,
ook als we zijn verdwaald.

Zullen we samen niet vergeten?
Niet meer wegdenken wat er is gebeurd.
Maar leren beseffen te weten,
tot ons verleden verkleurt.
Laten wij samen denken, leven in de stilte.
Laten we naar elkaar luisteren, leven met onze tranen.
Laten we samen hopen, dat wij hier altijd stil bij blijven staan.