4 Mei

Op 4 mei hebben wij op de zorghoeve stilgestaan bij de dodenherdenking. Veel van onze gasten hebben de tweede wereldoorlog bewust meegemaakt in hun jeugdjaren. We hebben onze herdenkingskaarsen aangestoken. Er werden twee korte herinneringsverhalen van Willem en Tiny voorgelezen. Het ging over de Hongerwinter, van Utrecht naar Zevenaar werd lopen en over een luchtalarm en het weerzien van een vader die gevlucht was in Duitsland. Hierdoor kwamen veel herinneringen boven bij de gasten. Zij hebben hun herinneringen verteld over bezetting van een school, melk wegbrengen naar de melkfabriek en zelf wat achterhouden om dat te kunnen delen met anderen. Ook hebben wij het nog over de gebruiken en tradities gehad zoals de 2 minuten stilte , de Last Post, kranslegging en waar de vlag halfstok vandaan kwam. De ruimte die boven de vlag open blijft is gereserveerd voor de onzichtbare vlag voor de dood. Het is een manier om symbolisch respect te tonen voor de overledenen. We hebben het gesprek afgesloten met een gedicht van de 15 jarige Joy

Jij was een van de duizenden

Jij was een van de duizenden
die zagen
die hoorden
die voelden
die het meemaakten
Jij was een van de duizenden
Die hoop gaven in de duisternis
Jij was een van de duizenden
die vochten
voor ons
toen wij te bang waren
Jij was een van de duizenden
die gingen en niet meer terug kwamen
en nog steeds ben jij een van de duizenden
die wij herdenken.